Gisterenavond aten we nog eens heerlijk in een restaurantje in Bari voordat we de veerboot opfietsten. Het was een kalme zee vannacht, dus konden we heerlijk slapen in onze cabin met mini-patrijspoort.
“Land in zicht!” roept José een paar keer als we Durres binnenvaren.
En ook ik herhaal een paar keer
“Land in zicht!” zodra er weer een onverstaanbare mededeling door de boot wordt omgeroepen.
Albanië hoort niet bij de EU, dus de roaming staat uit.
Een aardige meneer van de haven wijst ons de fietsbrug naar het centrum van Durres. Een aardig meisje van Vodafone verkoopt ons een simkaartje. En een aardige ober zorgt voor lekkere koffie en regelt de wificodes.
Dat zijn dus de leuke Albanezen.
En dan zijn er onderweg ook opvallend veel Mercedessen die te hard scheuren, van de duistere Albanezen.
Bij aankomst in Tirana zoeken we nog even naar ons hotel; het is gloednieuw, maar nog slecht te vinden.
We wassen onze kleding, dommelen een beetje weg en maken dan een stadswandelingetje in de omgeving van het centrale plein, waar ook een goeie osteria zit.
Morgen wacht een zware etappe.
List
Information
Click following button or element on the map to see information about it.