Weekje herinneringen ophalen

Fietstochten 2022

Zondag 1 mei – zaterdag 7 mei: IJsselstein, oostwaarts en weer terug.

Ter ere van onze fietsvakanties in 1972, 1973 en 1974,
en ter ere van onze hernieuwde kennismaking de afgelopen paar jaar,
maken we een meerdaagse fietstocht,
dit keer op fietsen met versnellingen en veel minder bagage dan destijds.
De blikken Suzi Wan
blijven dit keer thuis.

We spreken af met Ton in Raalte (maandag 12.00 uur bij de Plaskerk),
dus de eerste fietsdag rijden we met zijn drieën: Bart, Robert en Johan.
We overnachten in Apeldoorn in
Hotel et le Café de Paris
en we eten bij de Italiaan
(met o.a. Arancini als voorgerecht; jamjam, veel lekkerder dan Suzi Wan).
Zodra we maandag compleet zijn, fietsen we oostwaarts
(via de rode route) naar Uelsen, een plaatsje drie kilometer achter de Duitse grens.
We gaan overnachten in een luxe B&B; de Biergarten (de enige horecatent in Uelsen) schenkt Weizenbier. We genieten ’s avonds in diezelfde Bakker’s Berg van heerlijke schnitzels én – op verzoek van Bart – van ijs met gesmolten chocolade.
Dinsdag ontbijten we in de B&B (mondkapjes verplicht) en rijden we via de blauwe route naar Ibbenburen. De fietsroute gaat over allerlei leuke fietspaadjes en weggetjes, veelal kriskras door de koolzaadvelden.
We landen die middag in
Hotel-restaurant Brügge, alwaar we een nieuw record Weizenbier-proeven vestigen.
Daarom gaan we niet verder op zoek naar een ander etablissement en eten we hier ‘Spargle’,
uiteraard weer met ijs als toetje.
Op woensdag maken we een kort ritje, waarna we vervolgens in Münster inchecken in Hotel Martinihof. We krijgen vier kamers, waarvan slechts eentje – voor Ton –  met een douche.
We maken een stadswandeling langs de drie highlights (tip van de receptiejongen) van de stad:
1. das Historisches Rathaus;
2. der Domkirche;
3. de toren van de Martinikerk.

We borrelen dit keer op de Prinzipalmarkt, met uitzicht op de drie kooien in de kerktoren.
We eten in L’Osteria, met een flesje witte wijn en toch ook maar een rode,
en een lekkere Tiramisù tot besluit.
Op donderdag gaan we richting Enschede. Zodra we de grens oversteken wapperen de vlaggen.
Speciaal voor ons? Nee, het is 5 mei!
We gaan overnachten bij ene Wendy, (in een B zonder B), met wie Robert sinds gisteren app-contact heeft.
De voorspelling van Johan (“het is vast en zeker een Saksische dame”) komt uit, dus we dollen wat met Wendy, die ons de (twee) slaapkamers laat zien: “De bedden kunnen uit elkaar”, aldus Wendy.

We drinken Grolsch Weizen bier, op de overvolle terrassen,
alwaar we flink ons best doen om een steeds beter tafeltje te bemachtigen.
Eten doen we bij Fellini’s.
Vrijdag is de laatste fietsdag, dus blikken we terug op een supergezellige week, met mooie bospaadjes, zo nu en dan een eekhoorntje, af en toe een wegblokkade, meer bier en wijn dan vijftig jaar geleden en veel Suzi Wan-alternatieven.
Volgend voorjaar gaan we wellicht weer eens een endje fietsen.

Geef een reactie