Wandelen in Kroatië
 Donderdag 16 september: Met een vroege vlucht vlogen we vanaf Rotterdam naar Pula (Istrië, Kroatië) met de bedoeling om te zwemmen, te wandelen, lekker te eten, en mooie plekjes te bekijken. Donderdagmiddag aten we in Pula op het Forum. Vervolgens liepen we een rondje door de stad, uiteraard ook langs de arena. |
 Vrijdag 17 september maakten we een langere tocht door Pula en bezochten we een aantal musea. Het museum voor moderne kunst viel ietwat tegen; het olijfoliemuseum daarentegen was erg leuk. Nadat we de audiotour hadden gevolgd, volgden we een olijfolieproeverij waardoor we iets meer verstand hebben gekregen van olijfolie. De Romeinse amphora op bovenstaande foto is een opname uit de kelder van de arena. Op de terugweg liepen we door het ondergrondse gangenstelsel, Zero Street. |
 Zaterdag 18 september gingen we de stad uit, op zoek naar een volgend appartement, ergens in de buurt van de zee. Het eerste appartement was bij een aardig strandje, maar de sfeer rondom het appartement stond ons niet aan. Het tweede appartement was gezelliger, maar de zee aldaar was niet geschikt om in te zwemmen. Het derde plekje voelde direct goed. Voorbij de haven (Marina Veruda) keken we uit over een pittoresk dorpje, met een leuk strandje, een heel romantisch terras van restaurant Skuza, een paar winkeltjes, een klein haventje, en een enkele beach bar. We maakten kennis met de appartementeigenaar en boekten voor drie nachten, hier in Pjescana Uvala (Pjescana: zand; Uvala: baai of inham). Die avond sliepen we voor het laatst in Pula. |
 Zondag 19 september wandelden we weer naar Pjescala Uvala, dit keer met de rugzak en de rolkoffer. Ook nu aten we weer op het terras van Restaurant Skuza, met uitzicht over de baai en op de huurbootjes. |
 Maandag 20 september liepen we een klein rondje, door het natuurparkje Suma Soline, over allerlei paadjes langs de kust. ’s Avonds liepen we dan weer een klein rondje langs de baai vanwaar je de boten ziet terugkeren naar de haven van Veruda. |
 Dinsdag 21 september zaten we al vroeg op het overdekte terras van restaurant Skuza, waar we een tafel in beslag namen bij het stopcontact opdat José die dag haar online cursus kon volgen. Die avond vloog José weer naar huis |
 Woensdag 22 september ging ik op pad, op zoek naar nieuwe plekjes. Allereerst liep ik naar de Cave Romane, de Romeinse steengroeve hier om de hoek in Pjescana Uvala, een putgroeve waar de stenen voor de bouw van de arena in Pula zijn ontgonnen. Hier werkten dus de steenhouwers, de damnati ad metalla die veroordeeld waren tot het werken in een metaalmijn of steengroeve. De putgroeve ligt op korte afstand van de zee, aangezien het transport van het steenmateriaal naar Pula via de zee verliep. Welke baai en welk pad de Romeinen gebruikt hebben, ben ik nog niet te weten gekomen. De dag eindigde in Banjole. |
 Donderdag 23 september liep ik van Banjole naar Premantura. De route voerde deels over een kruisweg. Premantura is geliefd bij fietsers die hier over de MTB-paden rijden. In het dorpje Premantura ging ik die avond op zoek naar een verhuurbedrijf met het idee hier een dag langer te blijven om een dagje te MTB-en. |
 Vrijdag 24 september ging ik dus fietsen op het schiereiland Kamenjak. In een aparte blog heb ik die dag beschreven. |
 Zaterdag 25 september liep ik van Premantura naar Medulin, onder andere via een smalle, lange voetgangersbrug. Medulin was mij veel te druk, met uitzondering van het archeologisch eiland dat ik allereerst nog bezocht. |
 Zondag 22 september liep ik terug, van Medulin naar Pjescana Uvala. Onderweg, in Pomer, moest ik omlopen vanwege een jacht op wilde zwijnen, die hier de straten van de dorpjes bedrijgen; er heerst hier een wilde zwijnenplaag, en het is bovendien goed vlees, liet ik mij vertellen. De zondagsfeer in Pjescala Uvala was aangenaam: er was een zeilwedstrijd voor kinderen. Ik kon direct al inchecken bij Mario, mijn nieuwe host, een oud-tennisleraar, geboren in Pula, maar nu gevestigd in Pjescana Uvala. |
 Maandag 27 september ging ik met de bus naar Pula, om nog een keertje naar de arena te gaan; dit keer bezocht ik het ondergrondse gedeelte, waar de wilde dieren, de gladiatoren en de damnatio ad bestias op hun beurt zullen hebben moeten wachten.Die middag zit ik voor het eerst bij de beach bar Banana2000, en wanneer het die middag rustig wordt verschijnt er een “dolphina” die plezier heeft in het maken van sprongetjes over het water. |
 Dinsdag 28 september heb ik in de ochtend eerst nog weer eens een flink eindje gezwommen, vervolgens foto’s gemaakt van een groep zeilboten die hier als groep langs zeilden. Nu zit ik op het terras dit bericht te schrijven. Vanavond weer naar huis. |
 Dinsdag 28 september |